W tym przypadku zainspirowaliśmy się kształtem domu Indian. Mowa tu oczywiście o Tipi – stożkowym namiocie wykonanym początkowo najczęściej ze skóry bizonów, później natomiast tipi okrywane były zaimpregnowanym płótnem. Nazwa tipi pochodzi z języka siou i oznacza dokładnie „miejsce gdzie się żyje”. Nie wiem czy wiesz, ale obowiązkiem stawiania tipi były obarczone kobiety. Bardzo ważne było, by pierwsze trzy drągi zostały ustawione w trójnóg, gdzie jedna z nóg skierowana była na wschód, jedna na północ i jedna na południe. Wejście do tipi zawsze znajdowało się od wschodu. Następnie do tak stworzonego centrum, dodawano jeszcze wiele drągów, tak by konstrukcja była stabilna. Natomiast na sam koniec tipi okrywane było skórami bizona, lub płótnem.

Każde z tipi ozdobione było symbolami ważnymi dla danej rodziny. Symbole te były tak charakterystyczne, że gdy wojownik pokonał innego wojownika, jako trofeum mógł przejąć jego symbolikę jego tipi  i ozdobić nim swoje. Dodatkowo na środku tipi stało palenisko – centrum domowego życia.

Inspiracją w tym naszyjniku był łapacz snów. Indiański amulet, który składa się z sieci i więzów, wplecionych w okrąg wykonany ze sprężystego drewna. Drewnem tym mogła być np. wierzba lub brzoza. Kulisty kształt łapacza symbolizuje Matkę Ziemię i cyklicznie powtarzający się krąg czasu, oraz cztery kierunki świata. Sieć natomiast – jedność rodziny, a więzy ją łączące – więzy rodzinne. Sieć taka była wykonana m.in. z rzemienia. Każdy z amuletów ozdobiony był na dole piórkami, koralikami lub innymi ozdobami, którym Indianie przypisywali indywidualne znaczenie. Oznacza to, że każdy z łapaczy był jedyny w swoim rodzaju.

Indianie (w zależności od plemienia), wieszali łapacz snów na wejściu domostwa, lub nad posłaniem. Jego zadaniem było łapanie w sieć koszmaru, jaki chciał dostać się do snu mieszkańca domostwa. Przepuszczał natomiast wszystkie piękne sny 🙂

Tutaj inspiracją były pióra „zabrane” z pióropusza Indianina. Pióropusz, to indiańskie nakrycie głowy, złożone z pasa skór i piór. Najbardziej znany jest warbonnet – zakładany przez wybitnych wojowników indiańskich Ameryki Północnej. Nie wiem czy wiesz, ale Indianie był to bardzo skromny naród. Wojownicy nigdy nie chwalili się jakich czynów dokonali – zamiast tego, odzwierciedleniem ich niezwykłych czynów były pióra we włosach i pióropuszu. On sam również nie doczepiał piór do pióropusza – każde z nich otrzymywał od Starszych, za odważne i niezwykłe czyny. Na początku, każde z piór wojownik mógł nosić we włosach. Z biegiem lat, gdy piór robiło się coraz więcej – mógł umieścić je w pióropuszu. Pióropusz powiększał się przez całe życie Indianina.

Każde z piór oznaczało również zupełnie co innego. I tak np. białe pióro z namalowaną czerwoną kropką oznaczało, że wojownik zabił jednego wroga, całe czerwone pióro oznaczało, że wojownik uratował komuś życie w bitwie. Piórka umieszczone w naszym naszyjniku, są lekko wystrzępione.  Według wierzeń Indian oznacza to, że wojownik je noszący zaliczył cztery dotknięcia wroga, co było uważane za najdzielniejszy z czynów.